TPack en 'vier in balans'

Ter voorbereiding op mijn tweede studiedag bestudeerde ik informatie over TPack.

Eerst las ik een publicatie van kennisnet: 'Maak kennis met Tpack'

Aangezien het artikel (uitvergroot) op mijn Chromebook niet te lezen was, heb ik het geprint om het goed te kunnen lezen. Het voordeel is dan wel dat ik met een markeerstift aan de slag kon. Dit leerde ik uit het artikel:

Een leraar moet deskundig zijn op 3 gebieden: ICT (technology), didaktiek (pedagogy) en vakinhoudelijk (content) en dat niet afzonderlijk, maar geintergreerd en op elkaar afgestemd. TPACK staat voor Technological Pedagogical Content Knowledge.

Het TPACK-model kwam voor in een in 1986 geschreven publicatie door Schulman. Toen was het nog het PCK model, Pedagogical Content Knowledge. In 2005 voegde Koehler en Mishra de T van technologie toe. In 2006 werd het model nog eens aangescherpt om in 2008 tot de definitieve beschrijving van TPACK te komen. Hierin stonden ook de context-factoren: de doelgroep, de school, de infrastructuur en de omgeving.

De meest beschreven voorbeelden van TPACK komen uit het VO bij de maatschappelijke vakken aardrijkskunde en geschiedenis. Om TPACK te kunnen invoeren moeten 5 ontwikkelingsstadia doorlopen worden:

1. kennen en herkennen

2. accepteren en overtuigen

3. aanpassen en beslissen

4. onderzoeken en implementeren

5. bevestigen en uitbreiden

Ik zie het voor me dat je dingen uitprobeert in proeftuintjes, dat daarmee collega's worden geïnspireerd en daardoor dat het als een olievlek door de school verspreidt.

Er zijn goede ervaringen opgedaan met samenwerken in ontwerpteams. mensen kunnen samen de problemen oplossen en elkaar stimuleren en motiveren om verder te denken. Hiermee kom je verder dan alleen. Belangrijk uitgangspunt is dat ICT nooit de leraar zal vervangen, de leraar heeft juist een expliciete rol in het begeleidingsproces.

Vervolgens bekeek ik 4 filmpjes over Tpack.

In het eerste filmpje zag ik het gebruik van een I-pad in de gymzaal. Vooral de video delay (vertragend afspelen van een opname) vond ik erg tof. Het zelfstandig gebruik van de verschillende niveaus waar kinderen zelf bepalen wat hun doel is en de leerkracht blijft de coachende professional die ze daarbij helpt. Prachtig!

In het tweede filmpje ging het over de leesfilm. Kinderen kozen zelf een aantal keer per jaar een tekst uit die ze wilde laten filmen. Ze mochten er voor oefenen. Hierdoor hadden ze zelf de regie in handen en gingen uit van wat ze konden. Door de filmpjes met de ouders te delen, werd de ouderbetrokkenheid vergroot.

Het derde filmpje ging over 2 leerkrachten die in hun vrije tijd filmpjes maken. Ze heten 'Geflipt' , dus flipping the classroom. Dit kost veel (privé-)tijd. Lastig hoor, want zo gaat het denk ik bij veel ICT zaken. Je moet eerst heel veel tijd (en geld) investeren.

Het laatste filmpje ging over een geschiedenisles op het VO. De leraar had een Prezi-presentatie gemaakt en die zelf ingesproken. Hierdoor krijgen de leerlingen een heel duidelijk beeld van de les. Ze kunnen pauzeren en terugkijken wanneer ze willen. Ook verwerkte hij er enkele opdrachten in.

Als laatste zocht in naar informatie over

'vier in balans'

Het vier-in-balans-model bestaat uit:

visie, deskundigheid, digitaal leermateriaal en ICT-infrastructuur. Ik heb de Vier In Balans monitor 2017 gelezen. Ik had gehoopt dat ik bij de kopgroep zou horen, maar ik zie mezelf eerder in het peloton. Hopelijk is dat na het afronden van deze opleiding veranderd!